تأثیر پومیس بر ظرفیت نگهداشت آب در خاک، رشد و عملکرد گلرنگ بهاره در شرایط دیم

یکی از روش‌های نوین در علم آب و خاک استفاده از مواد سوپرجاذب جهت ذخیره رطوبت در خاک است. تحقیق حاضر به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف پومیس بر نگهداشت آب در خاک و رشد و عملکرد گیاه گلرنگ در شرایط دیم در ایستگاه تحقیقاتی خواجه در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار و در کرت هایی به ابعاد 5×4 متر انجام گردید. تیمارهای آزمایش شامل پنج سطح پومیس(A: صفر، :B 5، C: 10، D: 15 و E: 50 تن در هکتار) بودند. قبل از کشت، مقدار پومیس برای هر کرت محاسبه و تا عمق 20 سانتی‌متری با خاک مخلوط گردید. سپس عمل کشت به صورت بذرپاشی صورت گرفت و تعداد بذور جوانه‌زده در ده روز اول کشت تعیین گردید. مقدار رطوبت حجمی خاک و ارتفاع گیاه به دفعات مختلف در طول فصل رشد و وزن هزار دانه و عملکرد گیاه در پایان فصل رشد اندازه گیری گردید. نتایج حاصل نشان داد که کاربرد پومیس ‌در خاک باعث افزایش معنی‌دار رطوبت حجمی خاک، جوانه زنی، وزن هزار دانه، عملکرد دانه ( 0.01>P) و ارتفاع گیاه گلرنگ (0.05>P) گردید. بنابراین افزودن پومیس به خاک باعث بهبود شرایط فیزیکی خاک (افزایش تخلخل کل، ظرفیت نگهداشت آب در خاک و جلوگیری از تشکیل سله در سطح خاک) می‌شود که این امر منجر به افزایش رشد و عملکرد گیاه می‌گردد.